Archiwum - Zdjęcia zrobione (exif) - 2005

Błękit zaprasza do zanurzenia 0 0

Słodkie lenistwo 0 0

W dobrym humorze i towarzystwie 0 0

No to lecimy 0 0

Oczami skrzydlatych stworzeń 0 0

Z lotu ptaka 0 0

Falochrony 0 0

0 0

Jezioro jak morze 0 0

Czas na rozmowę, o co tym szefom chodzi? Z reguły sprawa do wykonania na ... wczoraj. 0 0

Masz na piśmie - więc do roboty 0 0

Niepalący inaczej korzystają z przerw 0 0

Zacznij od podpisania listy 0 0

Przerwy w pracy są najciekawsze. 0 0

Czas stanął w miejscu 0 0

Te wszystkie wspomnienia mieszkają ze mną na co dzień 0 0

Widok z okna jesienią. 0 0

Widok przed domem 0 0

Dom obecny, ale jeszcze przed remontem - teraz jest zielony. 0 0

A to mój obecny dom (widok z tyłu). 0 0

Nawet ta mała uliczka przy domu teraz się będzie zmieniać. 0 0

Wejście do domu, to stąd Pawełak wyruszał na samotne spacery, a potem były długie poszukiwania. 0 0

Na przeciwko domu - zajezdnia tramwajowa (do dzisiaj). 0 0

Na tyłach domu było tak cicho jak na wsi. 0 0

A teraz tę sielską ciszę zabudowano. 0 0

Po drodze do następnego domu mija się piękną architekturą przemysłową. Dziś tam jest Muzeum Powstania Warszawskiego. 0 0

Tu stare splata się z nowym. 0 0

Idąc od domu w drugą stronę na rogu ulic niewiele się zmieniło (tam była kładka pomiędzy częściami Getta) 0 0

Widok ulicy z kościołem w tle 0 0

Tu się urodziłam, ten dom stał niezburzony, a wokół gruzy i ruiny 0 0

Brama, którą stróż zamykał na noc. Gdyby cię po wspaniałym gorącym sitkowym chlebie ze sklepiku w bramie, rozbolał brzuch, to z drugiej strony jest apteka. I tak jest do dziś! Tylko tak pachnącego chleba już tam nie ma. 0 0

Widok z klatki schodowej - 0 0

W najmniejszym kościółku Warszawy (bo święci stoją na zewnątrz) najpierw chrzest, komunia, bierzmowanie, a potem też tam ślub. 0 0

Kościół z frontu 0 0

Wejście do domu - przed nim za każdym razem sunia White zawsze liczyła na przejażdżkę samochodem, który tam stała.. i stał 0 0

W szybach tego nowego domu odbijają się okna domu, w którym mieszkałam przez rok. 0 0