Kompozycja: pion - poziom

Wśród fotografów amatorów, jak i zawodowców, istnieje wiele drobnych sporów. Zwykle są to rzeczy dotyczące aspektów subiektywnych - jednej osobie będzie się podobała twórczość Bruca Gildena, a inni uznają jego portrety za zwyczajnie brzydkie (często przedstawia on ludzi o przerysowanych i zdeformowanych twarzach).

Jedną z prowadzonych dyskusji jest: czy fotografować pionowo czy poziomo? Kiedy użyć konkretnego rodzaju kadrowania?

Kadr pionowy

Wykorzystywany najczęściej do zdjęć architektury, strzelistych budynków, wieżowców, portretów, zdjęć całej sylwetki, przedmiotów których wysokość jest większa niż szerokość.

W kadrze pionowym łatwiej jest pokazać głębię kilku planów ustawionych jeden za drugim. Często przekazuje on jednak mniej informacji oraz podczas oglądania zdjęcia pionowego widzimy mniejszy obszar (przez to, że wszystkie ekrany są w orientacji poziomej).

Kadr poziomy

Kadr poziomy to ulubione ustawienie aparatu osób związanych zarówno z fotografią jak i filmem, w którym kadr poziomy jest jedynym prawidłowym do wykonania. Kręcenie filmu oczywiście technicznie jest możliwe w kadrze pionowym (na przykład gdy kręcimy film aparatem w telefonie), ale ta możliwość nigdy nie powinna być używana, ponieważ uznawana jest za duży błąd.

Kadr poziomy będzie idealny do zdjęć przedstawiających grupy osób, krajobrazy, sceny uliczne itp. Jest on najlepszym wyborem, ponieważ nasze oczy naturalnie widzą więcej w poziomie niż w pionie (musimy pomagać sobie ruchem szyi).

Wybór odpowiedniego kadru zależy od tego, co chcemy przedstawić na zdjęciu lub od tego, czego nie chcemy na nim pokazywać. Kadrowanie pionowe lub poziome może też pomóc w budowaniu napięcia i dynamiki na zdjęciu oraz skupienia przez widza wzroku w odpowiednim miejscu.

Przez użycie orientacji poziomej podkreślamy wysokie sufity wnętrza